Apex Legends-recensie

Controleer informatie

Platform: PlayStation 4

Tijd gespeeld: Ongeveer 80 uur (tenminste)

Vijf jaar geleden bestond het genre van de gevechten royale nauwelijks. Titels als Player Boudlounds en Fortnite van PlayerUnknown hebben de nieuwe rage tot ongekende hoogte gekatapulteerd. Met elke influencer die een halve streaming-opstelling bezit die in het fenomeen springt, kun je letterlijk de drukte niet vermijden. Begrippen als ‘Winnaar winnaar kippendiner’ en ‘Waar laten we jongens vallen?’ Zijn nu de videogames-media overstegen naar de algemene popcultuur, iets dat beter of slechter moeilijk te betwisten is als iets anders dan een prestatie. Toen op 4 februari 2019 ontstond er een nieuwe uitdager.

Respawn Entertainment heeft Apex Legends op de wereld gezet en heeft binnen een week een spelersbestand van 25 miljoen bereikt. Dat is een prestatie waar veel ontwikkelaars van dromen als een levensdoel – niet in zeven dagen. Het is gemakkelijk in te zien waarom het zo succesvol is geweest, waarbij Apex zwaar trok uit Respawn’s veelgeprezen Titanfall-universum en zelfs zover ging dat het een spin-off zou worden genoemd. Apex staat echter op zijn eigen twee benen beter dan alles wat de studio eerder heeft uitgebracht.

Net als bij andere koninklijke gevechten vallen deelnemers uit een vrachtschip op een eiland met het doel om de laatste strijder te zijn terwijl een altijd omhullende ring de spelers naar elkaar toe duwt. Apex verandert de dynamiek echter op verschillende manieren, met als grootste verschil dat u deel uitmaakt van een groep van drie, waarbij elke gebruiker een andere legenda beheert.

  • Apex Legends solo: hier is hoe te winnen zonder een goed team

Niet gewoon schieten en wegwezen

Lopend met dit idee, is het doden van vijanden niet gewoon schieten en wegwezen. Zodra de vijandige heide is gedecimeerd, wordt de speler als geklasseerd beschouwd. Hier kunnen teamgenoten hun squadron terughalen voordat ze uitbloeden of door tegenstanders zijn uitgeschakeld. Hierna is er nog een periode waarin teamgenoten de banner van hun gevallen kameraad kunnen pakken en vervolgens de speler terug naar de actie kunnen brengen door het gebruik van verschillende Respawn Beacons verspreid over de kaart. Dit idee houdt het spel fris en voegt tegelijkertijd dat extra voordeel en stimulans toe om ervoor te zorgen dat vijanden voor altijd verdwijnen.

Bij binnenkomst zal Apex u door een zelfstudie leiden, waardoor u de mogelijkheid krijgt om de bedieningselementen uit te werken voordat u naar Kings Canyon gaat. Voor degenen die bekend zijn met Titanfall, zou het een gemakkelijke overgang moeten zijn. Alles is beklimbaar in de wereld terwijl het opnemen van een glijdende monteur enorm veel voldoening geeft.

Werken in een groep is natuurlijk de go to route, maar de game is in balans gebracht met zo’n hoge standaard dat je je nooit overweldigd voelt als je je terugtrekt naar solospel. In feite is de kans niet zo groot dat je de laatste twee squadrons haalt, als je strategisch speelt. Dit is de reden waarom een ​​modus voor één speler een geweldige opname zou zijn. Iets hopelijk is dat gepland voor de toekomst van het spel, omdat er momenteel slechts één modus bestaat.

Slechte persoonlijkheden

Vanaf het begin zijn er zes karakters beschikbaar met twee extra toegankelijk via in-game valuta of door te kopen met echt geld. Het was een verstandige keuze van Respawn om deze personages op slot te houden, omdat het spelers iets te bieden heeft waar ze naar op zoek zijn, en uiteindelijk een prestatie worden om trots op te zijn wanneer ze zijn verdiend. Elk wordt geleverd met hun eigen slechte persoonlijkheid en een reeks individuele vaardigheden, terwijl ze worden verdeeld in vier klassen: aanvaller, verdediger, genezer en tracker.

Er moet echt lof worden gegeven aan hoe gedurfd en divers het startrooster is (in tegenstelling tot een bepaalde Blizzard-franchise die uit de poorten struikelde om dit aan te pakken). Van Mirage’s brutale zelfvertrouwen tot Pathfinder’s lieve leedvermaak, iedereen voelt zich echt uniek met genoeg achtergrondinformatie om de lege plekken in te vullen, al is het niet teveel dat er bij aankomst een manuele test over kennis nodig is. Het is er als je het wilt, maar op geen enkele manier een noodzaak.

Elke legende heeft een passieve, tactische en ultieme beweging die inspeelt op hun stijl. Lifeline bijvoorbeeld zal teammedewerkers natuurlijk sneller doen herleven via haar Passive, en ook een Heath Drone (Tactical) en Care Package via haar Ultimate inzetten voor veel hoogwaardige goederen (waar we op zullen komen).

Bangalore aan de andere kant zal trekken van haar militaire achtergrond met behulp van een rookwerper en een luchtaanval in haar voordeel. Voor het grootste deel lijken ze allemaal gevarieerd met een gelijke hoeveelheid voordelen voor spelers om te gebruiken. Hierop zijn echter twee uitzonderingen.

De eerste is Mirage’s Vanishing Act die verschillende hologrammen van zichzelf uitzendt in een poging om tegenstanders te dwarsbomen. Het is een cool concept, maar is in tegenspraak met het idee van bedrog. Als rivalen meer dan één exemplaar zien, wordt het duidelijk dat geen van hen echt is. Hiernaast is de Inside Knowledge van Pathfinder die survey-bakens scant naar de volgende locatie van de ring, wat heel weinig doet om gebruikers een voorsprong te geven.

Extra details gaan ver

Na verloop van tijd leun je vanzelf naar één persona. Wraith is onze persoonlijke keuze geworden, dankzij haar behendige vaardigheden die een ongeldige sprong mogelijk maken om aan vuurgevaar te ontsnappen. Bovendien is ze qua hoogte de kleinste, wat betekent dat haar hitbox beduidend minder is dan grote bruten als Caustic en Gibraltar. Het zijn deze extra details die een lange weg gaan.

Op het moment van schrijven heeft adrenaline junkie Octane net kennisgemaakt met de toch al indrukwekkende selectie. Inspiratie voor het personage is afkomstig uit de snelstromende community van Titanfall 2, die laat zien hoeveel Respawn zijn fanbase waardeert. Octane is leuk, vloeibaar en een andere stellaire opname.

Kings Canyon zelf is een middelgroot eiland dat rotsachtig, industrieel en moerassachtig terrein beslaat. In vergelijking met de kaart van Fortnite is het grasmat van Apex veel kleiner, maar hierdoor is het beter gecondenseerd. Geen enkele zone voelt zich verspild met elke ronde die anders voelt.

Niet verwonderlijk dat er een overvloed aan wapens is om kennis mee te maken. Snipers, geweren, pistolen, aanvalsgeweren en meer allemaal, naast het nu beruchte Mozambique. Afgezien van deze Nerf-blaster, is de opstelling van vuurwapens voldoende, maar er is nog meer ruimte voor verbetering verderop in de rij.

Naast wapens, wordt het grootste deel van je tijd besteed aan het vinden / upgraden van buit. Pantser-, gezondheids- en wapenbijlagen zijn verspreid over Kings Canyon, variërend van gewoon tot de ongrijpbare legendarisch. Elke wedstrijd omgeeft een blauwe cirkel rond een bepaald gebied en zoekt naar hoog niveau van buit, wat het interessante raadsel is van het riskeren van een vroege dood voor kwaliteitsproducten. Er is ook een bevoorradingsschip dat in de buurt van het begin het land doorkruist (hoewel het een aantal ronden kan afdalen) met toplaag buit die een verdere optie creëert.

  • Apex Legends buitkaart: hier vind je de beste uitrusting voor in de game

Ingenious Ping-systeem

Het vernuftige ping-systeem van Respawn moet worden uitgeroepen. Als een volledig online spel dat teamcoördinatie vereist, zijn normaal gesproken microfoons vereist. In Apex is dit geen noodzaak. Bovendien is het aantoonbaar sneller om de in-game structuur te gebruiken dan te schreeuwen dat een tegenstander binnenkomt. Dieper dan dit, kan een simpele druk op de knop bondgenoten bewust maken van items, waar ze heen moeten of op een plek blijven staan. Alles wordt verantwoord.

Over online gesproken, tijdens onze speeltijd werden weinig tot geen serverproblemen ondervonden. Misschien krijg je de vreemde match waarin een bondgenoot wegvalt en twee van jullie achterlaten, nog steeds lijkt dit uit de handen van de ontwikkelaar. Het is de moeite waard om te vermelden dat de game je eruit zal schoppen als er na korte tijd geen beweging wordt gedetecteerd, wat een beetje vervelend kan zijn als je als tegenstander uithoudt of kampeert. Al met al echter niets van oprechte zorg.

Een ding dat enige bezorgdheid kan oproepen is echter de slagpas. Oorspronkelijk werd deze niet uitgebracht bij de lancering, maar de Apex Legends-slagpas is uiteindelijk anticlimax geworden vanwege de niet-inspirerende beloningen. Iets dat op lange termijn kan worden bereikt, maakt deel uit van het initiatief rond een gevechtsactie, maar zelfs de cosmetica op het hoogste niveau voelt flauw. Dit gezegd zijnde, als een vrij te spelen titel, verwerkt Apex het scenario van de buitendozen redelijk goed, waardoor er nooit echt geld wordt gemoeid om servers uit te wisselen. Een bewijs van dit nog steeds experimentele raadsel.

Vonnis

Eerlijk gezegd, de Battle Royale-beweging heeft me nooit helemaal gegrepen. Ik heb in PUBG gelet en bracht een tiental uur met Fortnite door, maar er bleef nooit iets op de overloop hangen. Apex heeft me echter haak, lijn en zinklood. Met intuïtieve bedieningselementen, een uitstekend communicatiesysteem en de galerij van opmerkelijke schurken heeft Respawn het gevoel gecreëerd dat het AAA-uitje voor het genre is.

(Afbeelding credits: Respawn Entertainment / EA)

  • Lees verder: Apex Legends: battle pass, personages en nieuws