Beoordeling informatie
Tijd gespeeld: 20 uur
Platform gespeeld: Xbox One X
Wij’heb lang gewacht op een goede Star Wars-game voor één speler. Het’is meer dan 10 jaar geleden sinds The Force Unleashed en, met de spannende Star Wars 1313 die ondertussen ingeblikt is,’is een moeilijk decennium geweest voor fans die net smeken om hun wanten op een virtueel lichtzwaard te krijgen.
Gelukkig is Respawn Entertainment eindelijk doorgekomen met een verhalend geleid, Uncharted en Dark Souls geïnspireerd Star Wars-spel in Fallen Order, dat ook ingebed blijkt te zijn in de officiële universum-canon.
Dus, gezien de zware molensteen om zijn nek, heeft Fallen Order de druk of wordt het een modderige verzameling trending invloeden?
Een nieuwe hoop?
Het zeker voelt zoals een Star Wars-game – maar er ontbreekt iets (Image credit: Respawn Entertainment)
Eén ding is zeker. Zodra je aan je reis begint, jij’Ik krijg de indruk dat Fallen Order de kenmerken van Star Wars begrijpt en respecteert. Ingewikkelde materiële details en filmische omlijsting bezaaien elke scène. Kijken naar de zware regen terwijl het naar beneden druppelt en zich op de bodem van een levendig dak vormt, genietend van een glorieus uitzicht terwijl het orkest binnenkomt… het voelt erg in harmonie met de films en respecteert het bronmateriaal.
Vooral de score is extreem Star Wars, waardoor zelfs onbelangrijke gesprekken aanvoelen’zijn de moeite van het afstemmen waard. De openingsvolgorde van het spel valt op door de manier waarop het Cal introduceert’s werkt naadloos, maar niet snel daarna zet Fallen Order een schakelaar om en laat je je vallen in Metroidvania-achtige omgevingen die een zorgvuldige verkenning belonen. Helaas duurde het niet lang voordat we hunkeren naar meer van de onvoorspelbare set-stukken van Star Wars die het spel in de opening voorzit.
Het belangrijkste vlees van Fallen Order is deze eenzame, exploratieve uitval tegen het spel’s lastige vijanden, die variëren van stormtroopers tot fantastische moerasratten en grafverdedigingsmechanismen. Ze zien er allemaal hetzelfde uit, maar de niet-humanoïde karakterontwerpen kunnen van elke ziel zijn en we zouden geen ooglid slaan.
Je weg banen door elke planeet voelt alsof je je eerste stappen uit Firelink Shrine neemt, hoewel de wereld niet zoals Lordran is verbonden, maar meer traditioneel is opgesplitst in werelden uit de Star Wars-geschiedenis. Sommige planeten versmelten snel in één gehemelte weelderige jungle, maar Dathomir en Kashyyyk vallen op zichzelf op, gezien de rijke kennis achter hen. We waardeerden hoe Cal’s schip The Mantis dient als een North Star en is zichtbaar op sommige plaatsen van waar u’opnieuw vechten, je locatie op de kaart verankeren. Het’is een leuke touch.
- Wil je inhalen? Hier ziet u hoe u de Star Wars-films in volgorde kunt bekijken
Een verstoring van de kracht
De gevechten van Fallen Order zijn geweldig, maar we willen wat meer onderzoek (Image credit: EA)
Deze verbroken stijl doet dat niet’t do Fallen Bestel alle gunsten, maar het helpt om de Metroidvania-elementen van het spel te verhogen, waardoor je na elke gebeurtenis terugkeert naar elke planeet met nieuwe krachten. Hiermee kun je nieuwe verzamelbare items en fancy force-vaardigheden verzamelen.
Veel van de context die zich in deze hoekjes en gaten verbergt, is goed geschreven en zal de die-hard fans verrukken, maar het kan lijken alsof het setdressing is omwille van het aantal dat er is. Misschien als Respawn regeerde in de verzamelobjecten en ze meer gespecialiseerd maakte, zou het meer de moeite waard zijn, maar er zijn gewoon heel veel onverklaarbare cosmetische upgrades te vinden zoals ponchokleuren en lichtzwaard.
Het verbleekt in vergelijking met Dark Souls’ archeologische verhalen vertellen via artikelbeschrijvingen en artefacten. Uiteindelijk hebben we gewoon verzamelobjecten opgegeven, tenzij ze een statistische buff hadden. Al het andere voelde zinloos. We begrijpen dat Respawn een manier moet vinden om spelers naar alle hoeken en gaten te leiden, maar als dat het geval is’daarom is het alleen maar waarom moet het dan daar zijn?
De rest van de game lijkt te genieten in de ‘Ontwerp door aftrekken’ stijl met een prachtige minimalistische HUD en hands-off aanpak, dat is waarom deze ontwerpkeuze ons zo verwart. Misschien is een versnellingssysteem gesloopt of te ambitieus geacht, maar het punt om spelers aan te sporen om te verkennen, is om hen te belonen met iets en, tenzij je dingen vindt die je kunnen helpen of de echo van de overlevering’s, het is een dwaas’s spel.
Te veel Cantina-koks
We zouden willen dat we meer geïnvesteerd hadden in het verhaal van Fallen Order (Image credit: Respawn Entertainment)
Zoals je je kunt voorstellen, voelen de delen Uncharted en Dark Souls van Fallen Order erg uiteen. In onze ogen hadden ze intrinsiek met elkaar verbonden moeten zijn als Fallen Order meer wilde zijn dan alleen de som van zijn invloeden, die het heel trots draagt op Cal’s poncho mouw.
De klimanimaties en het proces van het gebruiken van obstakels voor het voorwoord en het beperken van verhaalbeats zijn gescheurd uit Uncharted, en terwijl dit kan’Het was een slechte zaak, we zaten te wachten op het moment waarop Fallen Order het fantastische bronmateriaal zou gebruiken om verder te gaan dan de typische verhalen van Naughty Dog. Het’s leuk, zeker, maar sommige van de gevaarlijke ongelukjes kunnen een beetje galactische flair gebruiken.
Puzzelmatig biedt het spel een paar interessante kamers, maar Fallen Order lijkt een probleem te hebben met bewegwijzering. Je kunt gemakkelijk verloren of vast komen te zitten en je voelt je al geruime tijd gefrustreerd, zelfs met de hints van je charmante robotgenoot BD-1. Er waren een paar puzzels waarin we per ongeluk de oplossing of het volgende gebied hebben gevonden, waarvan het ergste een stapel puin is die je moet doorlopen om naar het volgende gebied te gaan – jij’Ik heb geen idee waar je heen moest, tenzij je Cal wreef’s lichaam tegen elke muur.
We vonden gevechten hectisch en meer Bloodborne dan Dark Souls, met verrassend veel werk dat wordt gedaan door de haptische vibratie in de Xbox One-controller. Je kunt het heft van Cal voelen’s lichtzwaard wanneer hij’s klieven door ratten en troopers, en de manier waarop hij in het gevecht rond vijanden springt en schokken voelt zo vloeibaar als Sekiro.
Fallen Order heeft FromSoftware-achtige gevechten en het is een welkome verrassing (Image credit: Respawn Entertainment)
Dit is gemakkelijk Fallen Order’beste aanbod en een fantastische verrassing. Leren hoe je een vijand kunt ontrafelen met je lichtzwaard en kracht combineren om schade aan te richten is zo leuk. Het reflecteren van blasterbouten heeft op dezelfde manier nooit als bevredigend gevoeld, hoewel we denken dat The Force Unleashed het nog steeds kan verslaan als het gaat om het aanrichten van ravage in gigantische gevechtsarena’s, omdat Fallen Order alleen echt tegen kleine groepen vecht.
Door vier moeilijkheidsniveaus is het spel zeker toegankelijker dan Sekiro, maar het kan ook’t vind een uitdagend middelpunt zoals FromSoftware-games doen. Wij’heb meestal op Jedi Master gespeeld, maar op sommige punten voelt het gewoon oneerlijk, terwijl Jedi Knight veel te gemakkelijk is. Het betekent dat we van moeilijkheden wisselden toen de vijandelijke uitdaging willekeurig begon te pieken, wat niet het geval is’Het is echt wat je wilt van een Soulslike, het belemmert de helft van het plezier. De ‘vreugdevuur’ plaatsing is ook niet effectief, en meestal kun je gewoon langs een groep vijanden rennen om naar een veilig punt te gaan en ze van achteren te kaasen. Alleen al de optie is veel te verleidelijk.
Qua prestaties tjokt het spel hard, zelfs op de Xbox One X, zozeer dat we besloten het in de Prestatiemodus te houden, een noodzakelijke optie die het spel op 1080p zet en de framesnelheid verbetert, een essentieel kenmerk van een spel dat gaat heel erg over timing. Hopelijk zal dit in de toekomst worden hersteld, maar op dit moment presteert de game onder de norm die je zou verwachten, wat vooral teleurstellend is op een apparaat dat is gebouwd voor ongebruikte 4K.
Etalagepop Skywalker
Cal is zeker niet op één lijn met eerdere Star Wars-hoofdrolspelers (Image credit: Respawn Entertainment)
Helaas is het schrijven een beetje voorspelbaar en is Cal Kestis een extreem saaie hoofdrolspeler. De manier waarop hij zijn lichtzwaard zwaait in een vroeg deel van het spel na het verliezen van een vriend is zeker nobel maar volledig roekeloos en ongelooflijk. Als hij erom gaf een voortvluchtige te zijn, zou hij het omhuld hebben gehouden en zijn emoties niet laten overwinnen. Hij’Het is een emotioneel voorspelbaar personage en, ongelooflijk, een van de eerste dingen die hij in het spel doet, is een gitaar oppakken en met zijn ogen dicht spelen alsof hij’s een onuitstaanbare broeder op een afterparty.
Dit zou goed zijn als het bredere verhaal hem zou kunnen dragen, maar het remt bijna onmiddellijk wat betreft het voortvluchtige uitgangspunt en stuurt je op een avontuur om oude Jedi-geheimen te vinden. Het’is niets meer dan een excuus om je door het spel te duwen, en Cal zit meestal op de voorste voet, wat onnatuurlijk voelt, gezien de manier waarop zijn verhaal wordt opgevoerd.
Wat’S crimineel is dat Fallen Order met een van de meest lore-rijke eigenschappen ter wereld geen echt ambitieuze plotthreads achter zich laat. Het’is een held’s reis met een paar interessante wendingen. De opname van personages uit bredere Star Wars-verhalen en pogingen om wat achtergrondverhaal uit de locaties te halen, is bewonderenswaardig, maar het werkt gewoon niet’t heeft de emotionele aantrekkingskracht.
De vreugdevolle gameplay van de semi-gescripte openingsreeks komt terug op plekken, onze favoriet is het bevrijden van de wookie-slaven van Kashyyk, waarbij we een AT-AT, Shadow of the Colossus-stijl klauteren. Helaas komen deze momenten op een intermitterende manier, waardoor alle eenzame gameplay rond de set stukken opgeblazen voelen. Het verhaal zelf is redelijk als een Star Wars-bijshow, maar we schreeuwden om iets dat op zichzelf stond – verwant aan BioWare’s KOTOR-serie.
Het probleem is echter dat we ondanks alle tekortkomingen doorzetten en van de uitdaging genoten terwijl Fallen Order de moeilijkheid opdreef en ons op een interplanetair avontuur stuurde. Als je van soulachtige games of avontuurlijke titels zoals Uncharted houdt, voelt Fallen Order als troostvoedsel, vooral als je het kaf negeert en je concentreert op het perfectioneren van de ongelooflijke gevechten. Het’het is gewoon jammer’is zo veilig gezien het enorme potentieel.
Vonnis
(Afbeelding tegoed: Respawn)
Fallen Order is een trouwe Star Wars-game met een veilig verhaal en een aantal raadselachtige ontwerpkeuzes, maar de kern van de ervaring is een Souls-lite platformgame met een werkelijk fantastisch vechtsysteem. Respawn’s actie-avontuur komt het best tot uiting in de kinderdromen van veel fans die zijn opgegroeid met een lichtzwaard, dus terwijl de set dressing en personages’het voldoet aan de lat van het filmische universum’s een perfect complementaire zijspan.
als jij’als een verhalend avontuur voor één speler in een geliefde wereld (tegenwoordig een steeds zeldzamer gok) dan is het’Het is moeilijk om Fallen Order niet aan te bevelen ondanks de huidige prestatieproblemen. Cruciaal is dat de formule in de kern van de game erg verslavend en goed gemaakt is, zelfs als veel van wat er omheen zit een afknapper is.
- De ‘Jedi’ in Star Wars Jedi: Fallen Order gedraagt zich veel als een Sith
