Bouw en gebruik
- Uit gegoten en gegoten front- en achterpanelen van magnesiumlegering
- Stof-, spat- en vriesbestendig
- Sluitertijd van 400.000 activeringen
In sommige opzichten lijkt de Panasonic Lumix S1 veel op Panasonic’s G9-spiegelloze camera, met zijn mix van hoekige en afgeronde details en bekende aanrakingen zoals de rode ring onder de functieknop. Er is veel dat nieuw is, maar er is genoeg dat ook geruststellend bekend is.
De bovenste plaat heeft een functieknop bovenop de rij van de schijfmodus en deze heeft een knop in het midden die moet worden ingedrukt om de modusknop te draaien. Welk vergrendelingssysteem geeft u hier de voorkeur – u houdt hem ingedrukt telkens wanneer u de knop wilt draaien, zoals hier, of u drukt één keer op deze knop om hem te ontgrendelen en weer om hem te vergrendelen, net als op andere camera’s – is iets persoonlijks, maar dit systeem is aantoonbaar veiliger.
Het feit dat de draaiknop de rijmoduskraag bij de basis heeft, betekent dat deze trots genoeg op de bovenplaat staat voor comfortabel gebruik, hoewel de manier waarop deze tussen posities klikt niet zo prettig is als de vloeiendere beweging van de knoppen op modellen zoals de Nikon Z6, Pentax K-1 Mark II en anderen.
Aan de andere kant van de bovenplaat zijn de witbalans-, ISO- en belichtingscompensatieknoppen te zien, samen met een kleine lamp die het statusscherm dat deze sectie domineert verlicht. In gebruik verlicht de lamp het scherm gelijkmatig en het scherm zelf verpakt veel details.
Een grote achterste instelschijf bevindt zich hier in de hoek en dit wordt geëvenaard door een extra wiel bovenop de greep. Beide wijzerplaten hebben vrij grove bewegingen, die we persoonlijk heel leuk vinden, en elk lijkt zo gevoelig te reageren op bewegingen, ongeacht hoe snel je ze draait, wat handig is, omdat je weet dat je snel door diafragma’s, sluitertijden, ISO of iets dergelijks kunt tikken anders op snelheid wanneer dat nodig is.
De witbalans- en ISO-knoppen drukken positief en terwijl de standaardmodus is om deze ingedrukt te houden terwijl u de achterste instelschijf verdraait, kunt u deze ook herhaaldelijk indrukken om door de verschillende opties te bladeren.
Afbeelding 1 van 4
In plaats van verschillende Fn-knoppen heeft Panasonic controles speciaal gelabeld, maar veel van deze kunnen nog steeds worden aangepast. Afbeelding 2 van 4
De functieknop staat trots op de bovenplaat, waardoor hij gemakkelijk kan worden gedraaid. Afbeelding 3 van 4
3,5 mm-poorten voor microfoons en hoofdtelefoons worden verbonden door een USB Type C-poort en een full-size HDMI-uitgang. Afbeelding 4 van 4
De camera accepteert XQD- en SDHC / SDXC-kaarten.
Op de achterkant van de S1 is Panasonic duidelijk vanaf nul begonnen in plaats van gekozen om de bestaande set-up van fysieke besturingselementen te gebruiken die gebruikelijk zijn voor zijn topmodellen uit de G-serie. Hoewel hier nog veel kan worden aangepast, ligt de nadruk duidelijk op het plaatsen van specifieke bedieningselementen op specifieke plaatsen, in plaats van de achterplaat te overstromen met Fn-knoppen die u vervolgens zelf kunt aanpassen.
Aan de linkerkant bevindt zich een nieuwe vergrendelingshendel die gemakkelijk voorkomt dat de instellingen per ongeluk worden gewijzigd (en u kunt selecteren welke bedieningsknoppen moeten worden vergrendeld), samen met speciale bedieningselementen voor het Q-menu, filmopname, selectie van het focuspatroon en AF-On onder andere dingen. Een handvol van deze kan ook worden verlicht, wat handig is wanneer u in donkerdere omstandigheden werkt.
Er is ook een joystick-achtige focushendel die zeer handig links van waar links van valt waar de duim van nature valt, en dit reageert goed op bewegingen in alle richtingen, zelfs diagonaal. Als het omlaag is, wordt het scherpstelpunt snel over het frame verplaatst, maar u kunt ook het aanraakscherm gebruiken als u snel op een bepaald gebied wilt scherpstellen.
Panasonic zegt dat de S1 is beschermd tegen stof en spatten en dat hij kan worden gebruikt bij temperaturen van -10ºC. De voor- en achterpanelen zijn gemaakt van magnesiumlegering en er is veel rubber gebruikt rondom de greep, de voorplaat, de zijdeuren en aan de achterkant, en de deuren naar de verschillende poorten sluiten stevig. Binnenin heeft de mechanische sluiter een nominaal bereik van 400.000 actuaties, wat een zeer respectabel cijfer is als je bedenkt dat dat precies is wat Nikon en Canon beweren voor hun respectieve duurdere DSLR’s, de D5 en EOS-1D X Mark II.
Dit is een grote en stevige camera, en de greep zelf is groot, maar omdat het lichaam relatief dik is, steekt de greep nog geen centimeter uit het lichaam, waardoor de toppen van je vingers tegen de voorkant kunnen blijven zitten . De totale bouwkwaliteit voelt echter uitstekend. Het gewicht van de camera kan je in eerste instantie deze indruk geven, maar terwijl je de verschillende bedieningselementen bedient en toegang hebt tot de verschillende compartimenten, kun je zien dat alles heel goed is samengesteld.
Afbeelding 1 van 4
Met een nieuwe hendel kunt u bepaalde instellingen vergrendelen zodat ze niet per ongeluk worden aangepast. Afbeelding 2 van 4
De modusknop heeft een vergrendelknop in het midden en dit moet worden ingedrukt om de knop te draaien. Afbeelding 3 van 4
Met de focushendel kunt u het AF-punt snel aanpassen, en dit werkt erg goed in de praktijk, met een fijne respons op bewegingen in alle richtingen. Afbeelding 4 van 4
De stroomregeling wordt geplaatst op een plaats waar het iets te onhandig is om snel met de vinger te kunnen bewegen.
Mogelijk om de Panasonic S1 zo beschermd mogelijk te maken, is het echter mogelijk om een ​​paar dingen te wennen, zelfs na langdurig gebruik. Een daarvan is de positie van de vermogensregelaar, halverwege tussen de achterkant van de camera waar de duim op rust en de ontspanknop waar uw wijsvinger natuurlijk zal vallen. Op zo’n groot lichaam is de positie ervan niet echt handig voor duim of vinger, zonder dat je je hand iets hoeft te verplaatsen of onhandig te strekken. Een G9-achtige bediening rond de ontspanknop zou veel gemakkelijker aan boord komen.
De menubladknop voelt ook enigszins onbuigzaam wanneer de op-, neer-, linker- of rechterposities worden ingedrukt, een ervaring die wordt gecontrasteerd door een draaiing van deze draaiknop bij het bladeren door afbeeldingen of menu’s, wat werkt als een droom.
De geheugenkaartsleuf is ook een beetje onhandig om te openen; in plaats van alleen de deur terug te trekken en deze open te laten springen, moet je de schakelaar naar beneden trekken voordat je de klep terugtrekt, elk in een andere richting. Het is mogelijk dat deze kleine ontwerpproblemen noodzakelijk zijn om de meest complete weersbescherming mogelijk te maken, maar gezien hoe vaak deze functies worden gebruikt, zou het prettig zijn als ze wat gebruikersvriendelijker zouden zijn.
autofocus
- Lichtsnelheid AF-systeem met 225 punten
- Diepte van Defocus (DFD) -technologie
- EV -6 – 18 werkbereik
Aan de oppervlakte lijkt het scherpstellingssysteem in de Panasonic Lumix S1 vergelijkbaar te zijn met wat Panasonic heeft gebruikt in de nieuwste camera’s uit de G-serie: een 225-puntig contrastdetectiesysteem met Depth From Defocus (DFD) -technologie. In een tijd waarin we hybride fase- en contrastdetectie-AF-systemen als standaard zien op spiegelloze camera’s, zullen sommigen verbaasd zijn om Panasonic te zien blijven steken met een meer vanille contrast-detectie AF-opstelling.
Niettemin beweert het bedrijf dat het systeem, samen met de kracht van de Venus-engine, beeldsensor en de compatibele lenzen, communiceren met een snelheid van maximaal 480 fps, en dat dit het scherpstellen in slechts 0,08 seconden mogelijk maakt. Panasonic denkt ook dat de S1 zich kan blijven richten op -6EV, wat hetzelfde is als Canon beweert voor zijn EOS R. Theoretisch zou dit de camera een beetje beter moeten maken bij het fotograferen in donkere omstandigheden dan veel van zijn collega’s.
We hebben alleen de mogelijkheid gehad om het systeem te testen met de 24-105mm-lens en de resultaten zijn gemengd. Voor een AF-systeem met contrastdetectie doet het het goed wanneer het wordt geconfronteerd met goed verlichte scènes en onderwerpen en lijkt het vergelijkbaar te zijn met de vergelijkbare systemen die te zien zijn in Panasonic’s G-serie camera’s. Naarmate de lichtniveaus dalen, kan de camera de onderwerpen niet zo snel mogelijk even scherp stellen als sommige anderen, zelfs als deze kunnen worden gedetecteerd. Het kan af en toe behoorlijk ontspannen blijken te zijn bij het verschuiven van de focus als je tussen close-up onderwerpen en die op afstand schakelt.
Het is fantastisch dat het AF-systeem probeert onderwerpen onder de aandacht te brengen voordat je de ontspanknop hebt ingedrukt, en je kunt het ook zo instellen dat het scherpstelt zodra je de zoeker optilt, en je kunt ook kiezen om het beeld vast te leggen zodra de AF de focus heeft gevonden bij een halve druk op de ontspanknop, in plaats van bij een volledige pers, wat de dingen wat versnelt.
Panasonic springt ook op de AI-bandwagon door te beweren dat Advanced Artificial Intelligence Technology mensen, katten, honden en vogels kan detecteren en volgen, en ze blijven volgen, zelfs wanneer ze hun rug naar de camera hebben gekeerd. Dit is iets wat we goed hebben gevonden met de Panasonic S1R toen we het bij de lancering van het model testten, en dit wordt ondersteund door detectie van gezicht, ogen en pupil. De functie lijkt hier net zo goed te werken, snel een doos rond het relevante onderwerp te plaatsen als het het detecteert en er goed aan blijft plakken tijdens het bewegen.
Je kunt eenvoudig tikken tussen enkelvoudige, continue en handmatige scherpstelling via een knop op de achterplaat, terwijl de knop in het midden 10 scherpstelpatronen oplevert, van een automatische modus met gezichts-, oog-, lichaams- en dierherkenning ingeschakeld tot aan pinpoint en aangepast opties. Het feit dat dit zich bevindt met de AF-joystick en de aanpasbare AF On-knoppen plaatst veel scherpstellingsvermogen op de plaats waar dit het handigst is.
Wanneer ingesteld op het volgen van bewegende onderwerpen, doet de camera er over het algemeen goed aan om ze te vergrendelen terwijl ze zich verplaatsen en slechts af en toe wordt afgeleid door iets anders. Op zichzelf houdt dit alleen tracks bij waar onderwerpen zijn, in plaats van ze continu te focussen, en dus moet continue focus ook worden ingeschakeld als dat is wat je wilt doen. Dit kan goed werken, maar het nadeel van een AF-setup met contrastdetectie is hier duidelijk, met een beetje te veel aarzeling en heen-en-weer bewegingen.
U kunt ook scherpstellen door simpelweg op het gewenste punt op het aanraakscherm te tikken, en u kunt de Touchpad AF-functie gebruiken om het scherpstelpunt via het display in te stellen bij gebruik van de zoeker. De uitstekende gevoeligheid van het LCD-scherm maakt dit moeiteloos, hoewel dit iets van een dubbel voordeel is, omdat het veel te gemakkelijk is om per ongeluk de zijkant van de hoek van het scherm te borstelen, waardoor het focuspunt daar naartoe wordt gestuurd .
In een tijd waarin we hybride fase- en contrastdetectie-AF-systemen als standaard zien op spiegelloze camera’s, zullen sommigen verbaasd zijn om Panasonic te zien blijven steken met een meer vanille contrast-detectie AF-opstelling
Graaf dieper en er is nog veel meer dat is ontworpen om zowel autofocus als handmatig scherpstellen gemakkelijker te maken. Wanneer u autofocus gebruikt, kunt u de grootte van het scherpstelpunt wijzigen en het scherpstelveld tot 10 keer vergroten om de nauwkeurigheid te controleren, en u kunt ook de autofocus met handmatige scherpstelling opheffen voor fijnafstemming.
Scherpstellen is ook bij de hand als u handmatig scherpstelt, net als twee opties die het gebied vergroten waarop u wilt scherpstellen, één voor een 6x beeld-in-beeldmodus en de andere die met een factor 20x volledig in het beeld inzoomt . Het is ook mogelijk om te schakelen tussen lineaire en niet-lineaire respons van de scherpstelring bij het handmatig scherpstellen van de lens, wat geweldig is, omdat veel mensen niet al te enthousiast zijn over niet-lineaire respons bij het scherpstellen van een lens. Dit werkt net zo goed als je in de praktijk zou verwachten; je zou niet denken dat de focusgroep niet mechanisch gekoppeld was als je het niet wist.
Over het algemeen is er genoeg om aan te passen, met veel verschillende opties om het scherpstelsysteem in te stellen op de manier die u graag gebruikt. Panasonic heeft uitstekend gebruik gemaakt van zowel fysieke als virtuele bedieningselementen via het touchscreen en de scherpstelprestaties zijn over het algemeen goed voor statische onderwerpen. Het is pas echt ingesteld op continu scherpstellen op bewegende onderwerpen en bij het fotograferen bij weinig licht, kunt u de tekortkomingen van de S1 zien.
- Beste camera 2019: 10 van de beste camera’s die je nu kunt kopen
,
