De GameCube was de laatste keer dat Nintendo een traditionele thuisconsole maakte. Ondanks dat het concurrerend geprijsd was, werd het ruim een jaar na de PS2 gelanceerd en ongeveer op hetzelfde moment als de Xbox, en eindigde het op de derde plaats.
Dat komt omdat de console gewoon niet de kolossale ondersteuning van derden van zijn concurrenten had – de doorbraakhit van de generatie, GTA, sloeg de GameCube volledig over. Het enige Metal Gear-spel op de Nintendo-machine was een remake. Mainline Final Fantasy-inzendingen vermeden de console, net als in het N64-tijdperk. Maar dat betekent niet dat de console geen geweldige bibliotheek had – Nintendo blijkt altijd klassiekers te zijn voor zijn eigen hardware, en de GameCube heeft een heleboel fantastische games.
Hieronder hebben we 20 van de beste GameCube-games verzameld, van Smash Bros tot The Simpsons: Hit and Run, waarvan de laatste een lid van het Ditching-team drong aan over het toevoegen aan de lijst (sorry, Ikaruga!). Als je overweegt een GameCube-collectie te starten – pak een officiële componentkabel en games zien er goed uit op een HD-tv van 480p – al deze titels bieden een mooie plek om te beginnen.
Als Nintendo ooit GameCube-spellen naar de Switch brengt als onderdeel van Nintendo Online, staan deze allemaal hoog op onze verlanglijstjes. We hebben ook twee andere games toegevoegd die je al op Switch kunt spelen en die je niet mag missen in een lijst met de beste GameCube-titels.
- De beste Nintendo Switch-spellen
- De beste N64-games
- Nintendo 64 Classic Mini: wat we willen zien
The Legend of Zelda: Wind Waker
De tijd is aardig geweest voor Wind Waker. Hoewel zijn cel-gearceerde animatiestijl bij de lancering een zij-oog trok, is het een stuk beter verouderd dan andere games uit die tijd, en gaf het een generatie Nintendo-gamers een wijde, open zee om in te reizen die grenzeloos voelde (zelfs als de GameCube’s beperkingen betekende dat dat zeker niet het geval was).
Wind Waker speelt zich af in een versie van Hyrule, waar het grootste deel van het koninkrijk onder water is, en je metgezellen eerder piraten zijn dan etherische feeën, in tegenstelling tot zijn meer niet aan land grenzende voorgangers. Het bevat ook een serie beste kijk op Princess Zelda.
Het spelen van symfonieën op het stokje van je dirigent – letterlijk de wind naar muziek leiden – was ook een prachtige nieuwe voorstelling van de ocarina van Zelda 64, zelfs als de C-stick van de GameCube-controller een beetje lastig was om mee te werken.
Zal de Wii U’s HD-remake uiteindelijk toch naar Switch komen? Zo niet, dan willen we graag het origineel opnieuw bekijken.
The Simpsons: Hit and Run
Hit and Run is misschien niet de meest grafisch voltooide GameCube-titel, maar het was super populair – in totaal verkocht de game 3 miljoen exemplaren in alle formaten.
Het is veruit het beste Simpsons-spel aller tijden (wat niet zo moeilijk is), een mix van een manische mix van satirische Grand Theft Auto 3-stijl open wereld gameplay met de zij-splitsende humor die je verwacht te vinden in je favoriete Simpsons-afleveringen.
Het zit vol met glitches en onbetrouwbare fysica, maar het is onmiskenbaar leuk om een gezuiverde versie van GTA te spelen als je favoriete Simpsons-personages, en om een sinister mysterie te ontdekken met zwarte sedans en robotwespen in het proces. We konden er geen genoeg van krijgen in 2003, en we zijn tot op de dag van vandaag geobsedeerd.
Viewtiful Joe
Het beruchte ‘Capcom Five’-initiatief zag de uitgever van Street Fighter zich inzetten om vijf games naar het systeem te brengen. Het waren Dead Phoenix (die nooit uitkwam), ongebruikelijke shooter PN03, Resident Evil 4, Killer7 en deze game, een zijwaarts scrollende beat-‘em-up van de regisseur van Devil May Cry.
Deze fantastisch uitziende game is als het verkennen van een levend stripboek en je door iedereen gedraaide superheldenpersonage Joe kan de tijd versnellen of vertragen terwijl hij zich een weg baant door vijanden. Schermen raken overbelast met vijanden en Joe kan raketten ontwijken in slow-mo voordat hij ze terugslaat naar zijn tegenstanders.
Het wordt extreem moeilijk in latere hoofdstukken, maar Viewtiful Joe is een van de meest visueel onderscheidende games die op het systeem zijn uitgebracht, zelfs als de serie nooit de grote verkoop heeft gekregen die hij verdiende voordat hij in de vergetelheid raakte..
Spider-Man 2
(Afbeelding tegoed: Activision)
Hoewel het geen GTA had, kreeg de GameCube een aantal games geïnspireerd door GTA, zoals de ruige True Crime: Streets of LA en de eerder genoemde Simpsons-game. Maar het kreeg ook de gelijkenis met Spider-Man 2, die grotendeels wordt beschouwd als een van de best gelicentieerde games aller tijden.
Hoewel de PS4 Spidey-game het op vrijwel elke manier overtreft, was de open wereld die in dit spel aan het swingen was gewoon perfect, en we zouden het niet erg vinden om het opnieuw te bezoeken omwille van oude tijden. Het andere dat iedereen zich natuurlijk herinnert, is de vermakelijke vertelling van Bruce Campbell over alle tutorials die in New York verborgen zijn.
F-Zero GX
(Afbeelding tegoed: Nintendo / Sega)
De dood van de Dreamcast was een goede zaak voor Nintendo, die exclusieve games als Sonic Adventure 2, Skies of Arcadia en Super Monkey Ball uit de deal haalde. Maar het opende ook de deur voor samenwerkingen met Sega, waaronder deze nieuwe versie van de snelle raceserie.
En raad eens? Het was steenhard, maar het zag er geweldig uit. Helaas is F-Zero sindsdien afwezig geweest (behalve een GBA-game die alleen in Japan is uitgebracht en die iets later uitkwam), waarbij Captain Falcon nu vooral bekend staat om het schreeuwen van “Falcon punch!” voor nieuwere generaties Nintendo-fans.
Pokémon Colosseum
Het Colosseum was veel meer gemodelleerd naar het Pokémon Stadium van de N64 dan welke reguliere Pokémon-titels we ook hadden gezien, en het was een spannend gerealiseerd 3D Pokémon-spel. Het speelt zich af in het woestijngebied van Orre en plaatst je in de schoenen van een medewerker van het snode Team Snagem (addertje onder het gras!), Met de technologie om steel Pokémon letterlijk van andere trainers.
Dit is natuurlijk nog steeds Nintendo, dus de game zorgde ervoor dat je alleen ‘Shadow Pokémon’ stal die gered moesten worden – en uiteindelijk de dag redde, bla bla bla – maar het gooien van een dievende Pokémon-bal heeft nog steeds dezelfde sensatie die het deed in 2004 toen Pokémon Colosseum voor het eerst werd uitgebracht. Vervolg Pokémon XD is ook de moeite van het bekijken waard, hoewel je nu gewoon Sword and Shield op een thuisconsole kunt spelen.
Metroid Prime
Als first-person shooter en deels puzzelavontuur in de trant van klassieke Metroids, was Prime een van de meest gewaagde heruitvindingen van Nintendo ooit. In handen van Retro Studios in Texas werd Samus Aran in 3D gebracht zonder iets op te offeren dat Super Metroid op de SNES zo geweldig maakte. Dit dicht opeengepakte spel is als een lange puzzel, terwijl je erachter komt hoe je Samus ’tools kunt gebruiken om nieuwe delen van de gigantische kaart te bereiken.
Prime is voor Metroid wat Ocarina of Time of Super Mario 64 waren voor hun respectievelijke serie. Het is in de eerste plaats geen shooter, maar richt zich in plaats daarvan op verkenning, het oplossen van puzzels en meerlagig milieuontwerp. Met een humeurige sfeer en een geweldig geluidsontwerp geeft Metroid Prime echt het gevoel alsof je een onkenbare buitenaardse wereld verkent.
Super Monkey Ball
De GameCube werd in Japan gelanceerd met slechts drie games, en dit was Sega’s eerste poging op een Nintendo-console. Je rolt een aap in een bal rond doolhoven gevuld met bananen, zonder dat je aap van de rand valt. Het punt is echter dat je de aap niet bestuurt – je bestuurt het niveau en kantelt je apenvriend.
Dit is buitengewoon verslavend, maar de echte magie van Monkey Ball zit ongetwijfeld in de minispellen, die enkele van de beste lokale multiplayer-ervaringen op de console bieden. Met Monkey Target kun je je apen van een helling rollen en over een oceaan glijden, terwijl je probeert ze op specifieke doelen te landen om punten te scoren. En Monkey Bowling is precies zoals het klinkt: een aap in een bal die op een aantal pinnen wordt afgevuurd, met als doel een slag te krijgen. Een van de beste Sega-games ooit, en de recente Monkey Ball-game had niet helemaal hetzelfde effect.
Mario Kart: Double Dash
De GameCube Mario Kart wordt niet echt als de beste beschouwd – daarvoor wil je Mario Kart 8 op de Switch – maar het idee van twee spelers die één kart delen was interessant in een tijd waarin lokale coöp een groot probleem werd . De een reed in de coöpmodus van de game en de ander gebruikte items. Personages hadden speciale wapens die uniek voor hen waren om het interessant te houden, en spelers konden hun boosts aan de startlijn coördineren voor een extra snelle kick-off.
Veel van de nummers hier zouden ook steunpilaren van de serie worden, waaronder Yoshi Circuit en het verdeeldheidwekkende Baby Park, dat slechts een verdomd ovaal.
TimeSplitters 2
Het is jammer dat we nog geen officiële TimeSplitters-remake of reboot hebben gezien. De TimeSplitters-serie bracht gekke Britse humor (de goede soort) samen met een obsceen aantal popcultuurreferenties – en TimeSplitters 2 is de beste inzending van de drie.
Niet alleen is de geschiedenis-springende campagne geweldig om zowel solo als coöperatief te spelen, maar je ziet ook een selectie van rare en briljant clichématige personages waar je dan nog meer plezier mee kunt hebben in multiplayer. Wil je spelen als een sexy, geheim agent? Of een beer in een vest? TimeSplitters 2 is geschikt en dat maakt het de tand des tijds doorstaan. Snap je?
Super Smash Bros Melee
Smash Bros op N64 was bijna een prototype voor wat een Nintendo-vechtgame zou kunnen zijn – en Melee besefte het potentieel in een snel meesterwerk vol met fanservices. Dit is de sjabloon voor wat moderne Smash-games zouden worden, en voor een aanzienlijke groep fans is het nog steeds het beste uur van de serie (hoewel Ultimate on Switch tegenwoordig wordt gespeeld, alleen vanwege de enorme overload aan personages, werelden en referenties).
Met een enorm uitgebreide selectie en gedenkwaardige podia – Big Blue, een bewegend F-Zero-thema, laat je tijdens een race tussen zweefauto’s springen – deze vroege GameCube-game veranderde Smash Bros in een fenomeen. Het is de best verkochte game van de console, uit een tijd waarin het genre van vechtgames in verval was.
Luigi’s Mansion
De GameCube werd gelanceerd zonder een Mario-spel, wat achteraf gezien een zwakte was – en Luigi’s Mansion, een puzzel- / verkenningsspel dat ontstond in de nasleep van de survival-horror-explosie van de late jaren 90, nam zijn plaats in. In dit korte maar extreem mooie spel verkent Luigi een herenhuis vol spoken om een verloren Mario te vinden.
Luigi verwerft een Poltergust 3000, die hem in wezen verandert in een ghostbuster, en na verloop van tijd gaat er meer van het landhuis voor je open om uit te checken. Het is zo’n ander aanbod van Nintendo, maar het was een slaaphit – meer dan tien jaar later breidde Luigi’s Mansion 2 het idee aanzienlijk uit, terwijl Luigi’s Mansion 3 van 2019 een hit was.
Paper Mario: The Thousand Year Door
De afstamming van Mario RPG’s wordt nog steeds vreemd ondergewaardeerd – inderdaad, AlphaDream, ontwikkelaars van de draagbare Mario- en Luigi-games, ging failliet in 2019. De turn-based 2D Paper Mario-games zijn ondertussen op pauze sinds 2016, met ontwikkelaar Intelligent Systems richtte sindsdien zijn aandacht op Fire Emblem.
The Thousand Year Door was de beste inzending van de serie, een prachtige en grappige draai aan typische RPG’s waarmee je op timing gebaseerde bewegingen kunt uitvoeren om je aanvallen te verbeteren (die de South Park-games later verstandig zouden afzetten). De kans op een nieuwe inzending voelt nu klein, maar deze GameCube-inzending zou thuis zijn op Nintendo Switch.
Eternal Darkness: Sanity’s Requiem
Eternal Darkness lijdt onder het feit dat de meeste mensen inmiddels de beste geheimen kennen. Dit survival-horrorspel bevat ‘gezond verstand-effecten’ die zijn ontworpen om met de speler te spelen, alsof ze denken dat hun tv zichzelf heeft uitgeschakeld of dat je midden in het spel bent getroffen door een hardwarefout.
Dat maakte de geschiedenis overspannende Eeuwige Duisternis tot een cult-hit, ook al was het nooit een enorme systeemverkoper. Het is niet verwonderlijk dat de meta-elementen van de game de aandacht trokken van Metal Gear-maker Hideo Kojima, die ontwikkelaar Silicon Knights de co-creatie van de MGS1-remake voor GameCube liet maken. Je kunt zelfs een deel van de invloed van Eternal Darkness zien op de legendarische PS4-horrorspel PT.
Tony Hawk’s Pro Skater 3
Het is moeilijk om een game van Tony Hawk te kiezen voor GameCube – Tony Hawk’s Underground is een andere favoriet van het Ditching-team – maar dit is een favoriet aller tijden die de serie vertegenwoordigt op zijn hoogtepunt in populariteit en bijval. De formule komt redelijk overeen met de PlayStation-inzendingen die de serie begonnen. Het is gemakkelijk om een spel van Tony Hawk op te pakken en te spelen, maar het vaardigheidsplafond blijft maar doorgaan terwijl spelers proberen hun eigen scores te verslaan.
Laten we hopen dat de serie ooit weer terugkomt – Activision’s inspanningen om het in het afgelopen decennium nieuw leven in te blazen waren overwegend slecht.
Metal Gear Solid: The Twin Snakes
Hoewel het Metal Gear Solid 2 en 3 miste, kreeg de GameCube in plaats daarvan deze ietwat vreemde remake van de eerste stealth-actieklassieker. The Twin Snakes is een mooi ogende herinterpretatie van het origineel van PSone waarin een deel van de gameplay van MGS2 is ingebouwd, zoals first-person aiming en de mogelijkheid om vijandelijke lichamen te verbergen.
Het is niet perfect – de verandering in muziek en stemacteurs is even wennen – maar het is een curiosum dat Metal Gear-fans moeten bekijken. Dit is nog steeds de meest up-to-date versie van wat door veel fans als de beste in de MGS-serie wordt beschouwd.
The Legend of Zelda: Twilight Princess
Hoewel het een donkerdere kijk op de serie was, bracht Twilight Princess een ongelooflijk filmische kwaliteit naar de belangrijkste Zelda-games. Dit is een Hyrule gehuld in schaduw, met donkere Twili-wezens die uit portalen in de lucht vallen – en een metgezel die je over de kaart rijdt terwijl je in een wolf verandert, en Link’s gebruikelijke beheersing van de natuur ondermijnt in een nette (en bestial) twist.
We hebben een aantal geweldige nieuwe items, zoals de Spinner of de Double Clawshot waarmee je met duizelingwekkende snelheid van muur tot muur kunt schieten – en zelfs als rondrennen als een wolf niet zo aantrekkelijk was als Link’s gebruikelijke zwaard- en booggebaseerde vechten, het heeft de boel zeker opgeschud.
Star Wars Rogue Squadron 2: Rogue Leader
Rogue Squadron op N64 was een geweldige arcade-shooter die je in de cockpit van een X-Wing, A-Wing en meer plaatste en je naar verschillende locaties in het Star Wars-universum bracht. In Rogue Leader zette ontwikkelaar Factor 5 de lat hoger en probeerde het filmische uiterlijk en geluid van de films precies te matchen, van de manier waarop X-Wing-motoren worden verlicht tot het geluid van lasertorens op het oppervlak van de Death Star.
Aangezien dit een 18-jarig spel is, staat het nog steeds zo dicht bij de films die je van binnen en van buiten kent. Het openingsniveau, de aanval op de Death Star, bootst het gevoel van dat decorstuk zo goed na. Latere inspanningen zoals de Battles of Hoth en Endor zijn ook aangenaam dicht bij het echte werk. Rogue Leader is nog steeds een Star Wars-game van de bovenste plank, ook al behield het de bizarre moeilijkheidspieken van zijn voorganger.
De derde inzending, Rebel Strike, heeft ook zijn momenten, maar door gebrekkige voetstukken is het het mindere spel.
Super Mario Sunshine
De Mario-spellen zijn al behoorlijk gek, maar Super Mario Sunshine voelt nog steeds erg op zijn eigen beest. Sunshine’s belangrijkste monteur – een waterstraal vastgebonden op je rug, die je kunt gebruiken om te spuiten, zweven of met een raket de lucht in te schieten – biedt een ongelooflijk leuke manier om met vijanden om te gaan, stadsbewoners te irriteren en te navigeren op de grootschalige platforming van dit ambitieuze 3D-spel. Natuurlijk ruim je in wezen meestal graffiti op, maar is het niet leuk om een prachtig eiland weer schoon te maken?
Zoals het spel dat Bowser Jr introduceerde – als een onbegrepen artiest, niet minder – ons opwindende baasgevechten gaf in een snel rijdende achtbaan, kwallenraces en de dramatische inzet van een loodgieter die gewoon probeerde te genieten van zijn verdomde vakantie, dit is zeker een Mario-spel dat je opnieuw moet bezoeken.
Animal Crossing
Animal Crossing werd uitgebracht op de N64 in Japan, voordat hij even later werd opgewaardeerd en opnieuw verpakt voor de GameCube. Deze bezadigde levenssim werd een onverwachte hit, waarbij spelers naar een dorp verhuisden vol met leuke dierenwezens om mee te communiceren. Ze verfraaien hun huis met meubels en zelfs speelbare NES-spellen.
Het is niet de versie die we vandaag zouden aanraden om te spelen – de Switch-versie, New Horizons, is die in 2020 – maar deze game was enorm belangrijk voor Nintendo. Het landde precies rond de tijd dat games zich verbreed van bestaande genres, en het is geen verrassing dat spelers al die jaren later enorm geïnvesteerd zijn in Animal Crossing.
Resident Evil Remake
De GameCube was de console om te bezitten als je werkelijk hield van Resident Evil. Naast het aanbieden van heruitgaven van Resident Evil 2, 3 en Code Veronica, was het de thuisbasis van drie exclusieve Resident Evil-spellen – Resident Evil 4 (hoewel het uiteindelijk op PS2 terechtkwam), Resident Evil 0 en deze remake van de eerste vermelding in de serie.
Ondanks dat het pas een generatie later werd gemaakt, was dit een belangrijke audiovisuele revisie van die eerste game, die elke vijandelijke ontmoeting versterkte en een stuk enger maakte. In veel opzichten was dit het spel dat de regels vastlegde voor het effectief opnieuw maken van een klassieker – Capcom volgde de beats van PlayStation Original en ondermijnde de verwachtingen van spelers. Het is dezelfde aanpak die Resident Evil 2 Remake zo’n hit maakte.
Je kunt deze al op Switch krijgen, en vrijwel elke andere console tegenwoordig.
Resident Evil 4
Deze staat ook al op de Nintendo Switch en het is nog steeds een feest om te spelen.
De hele lijn van moderne third-person shooters gaat terug tot Resident Evil 4. Dat over de schouder richten werd rechtstreeks uit de game gehaald en vond zijn weg naar Gears of War, GTA 4 en alles wat zou volgen. Ook al is het niet zo eng in vergelijking met eerdere Resi-spellen – hoewel het zeker zijn momenten heeft, als je ooit hebt geprobeerd het meer te fotograferen aan het begin van dit spel – het is een masterclass in set-stuk ontwerp.
Je speelt als agent Leon S Kennedy, die naar een bergketen in Spanje is gestuurd om de dochter van de president op te halen bij een stel fanatici, waaronder een korte demonenman die zich kleedt als Napoleon.
Het fascinerende aan dit spel is hoe het je bij elke beurt verrast: eerst overleef je een aanval van een zombie terwijl je wordt gebarricadeerd in een huis waar je nergens heen kunt rennen. Dan vecht je tegen een vijand die alleen op geluid reageert, waardoor geweerschoten mogelijk dodelijk voor je zijn. En dan gooit het spel een nieuw type vijand genaamd regeneratoren naar Leon, en ze kunnen alleen worden gedood door een warmtebeeldcamera te gebruiken om hun organen op te sporen en ze te vernietigen.
Nieuwe locaties zorgen voor extra bedreigingen, goed geconstrueerde eindbaasgevechten en de enige snelle gebeurtenissen in de geschiedenis die geen totale tijdverspilling zijn. Nu kun je het op vrijwel elke console spelen.
- De beste 3DS-games
