Ah, de iPad Pro en media. Een huwelijk gemaakt in de hemel. In veel opzichten is dit het perfecte media-apparaat, om tal van redenen.
Ten eerste is het krachtig. Dat betekent dat het alle soorten beeldmateriaal aankan zonder zich zorgen te maken over trillingen en vertraging van de hardware. Het scherm is van een uitstekende hoge resolutie en zelfs ‘normale’ HD-beelden zien er geweldig uit.
Dan zijn er de luidsprekers – ze zijn gewoon geweldig voor alles. Het geluid dat uitkomt is voortreffelijk en maakt het allemaal een genot om te gebruiken.
Maar voor mij is de app het grootste bereik. Je kunt nu zoveel krachtige mediaspelers in de App Store vinden dat het altijd een geweldige ervaring gaat worden. Als het op video aankomt, is het een beetje vervelend: je moet dingen via iTunes sideloaden in plaats van gewoon te kunnen slepen en neerzetten zoals op Android-apparaten, maar het is mogelijk.
Er is ook het probleem van opslag, waar je twee keuzes hebt: groot of klein. Er is geen manier om een ​​ander stukje opslagruimte toe te voegen via microSD-slot (hoewel, als je dat op deze dag op een iPad verwachtte, waar ben je geweest?)
Muziek
Laten we in de kleinere componenten van deze categorie stappen, en muziek maakt daar een groot deel van uit. Het is niet vaak dat ik dat over een tablet zal zeggen, maar in dit geval is het gerechtvaardigd dankzij de audioprestaties.
Met een koptelefoon op (aan een bureau natuurlijk – dit is niet iets dat je in de trein zou doen om deuntjes te spelen in plaats van je telefoon), de geluidskwaliteit is uitstekend, gebruikmakend van muziek van Apple om een ​​echt overtuigend geluid te creëren.
Maar met de hoofdtelefoon uit komt de iPad Pro 12.9 echt goed tot zijn recht. De vier luidsprekers zijn echt luid en krachtig, werken net zo goed als veel Bluetooth-luidsprekers en klinken helemaal niet blikkerig. Ik was echt verbaasd over de audioprestaties hier, in de verwachting dat het veel meer vervorming zou bevatten dankzij het gebruik van een tablet.
Ga naar Apple Music en het gaat (uiteraard) goed. De geluidskwaliteit van deze tunes is geweldig en ik begin aardig te vinden in de samengestelde afspeellijsten die elke dag worden aangeboden. Het vereist wel het maandelijkse abonnement van $ 9,99 / £ 9,99 – gebruik de proefperiode van drie maanden om te kijken of het iets voor u is (en het is nu op Android-apparaten, als u een telefoongebruiker en tabletgebruiker bent).
Films
Ik hou er gewoon van om de iPad Pro te gebruiken voor allerlei films en tv-kijken, omdat het een ervaring is die ver genoeg van mijn telefoon is verwijderd en die ik nu instinctief naar de iPad ga halen wanneer ik voetbalhoogtepunten wil bekijken, een paar minuten van een film of start het streamen van Netflix.
Dankzij de kracht van de App Store kun je hier een heleboel kiezen en je weet zeker dat de apps waarschijnlijk het meest effectief op het iPad-platform worden gecodeerd. Het ondersteunt niet alle bestandstypen, maar voegt iets toe als VLC Player en je kunt vrijwel elk formaat afspelen.
De kleurweergave is goed en de contrastverhouding is goed – het is niet het beste dat er is en heeft soms elementen die er te rooskleurig uitzien – ik ben een van degenen die de scherpe lijnen van de Super AMOLED-technologie verkiezen, en in termen van de iPad-schermprestaties, de iPad mini 4 neemt nu de titel aan.
Dat gezegd hebbende, is het grote scherm gewoon geweldig voor allerlei bewegende beelden, vooral als je rustig wat sport op de achtergrond streamt terwijl je zou moeten werken.
Hier is iets gebeurd dat me echt van streek heeft gemaakt: ik ben begonnen met het gebruik van de mini-videospeler bij gesplitste screening. Ik heb hierboven gezegd dat ik niet kan zien waarom iemand dat ooit zou doen, maar ik was naar een film aan het kijken en besefte dat ik mijn e-mail moest controleren. Het filmscherm heeft het formaat van een iPhone, dus dat is bruikbaar.
Toen moest ik de kalender openen en besefte ik wat ik had gedaan. Ik had tegen mezelf gelogen. Het deed pijn. Maar het was GOED GOED.
gaming
Het spelelement van de iPad Pro is theoretisch sterk, maar aan de andere kant was het te historisch gezien ook op andere apparaten. In staat zijn om een ​​controller aan te sluiten en Sonic the Hedgehog onderweg te spelen, is altijd geweldig geweest. De A9X is echter erg krachtig en daarom zou je verwachten dat elke app ermee zou vliegen.
Ik speelde de grafisch rijke ‘The Room Three’ (serieus, ga naar buiten en koop nu The Room One AND Two, speel dit dan) en behalve dat het vertraagde in de opening loading scene (net als de mini 4) daar was überhaupt geen problemen – als je hetzelfde probleem op twee plaatsen tegenkomt, dan is het de codering, niet de hardware die er het probleem van maakt.
Het echte probleem met de iPad Pro en gamen: het is gewoon te omslachtig om gedurende langere tijd in twee handen te worden vastgehouden als je je constant over het scherm rekt om robotalternanten te doden of wat dan ook.
Hoewel ik tijdens de beoordeling niet zoveel snelle games heb gespeeld (ik verkies mijn telefoon vaak om de meer behendige ervaring te krijgen), lijken de langzamere, op puzzels gebaseerde games best cool, en zoals gezegd gooien ze een Bluetooth-controller in de mix lijkt het een perfecte match wanneer je de oudere, retro-titels voor gamen in een trein downloadt als je een van die ‘winnende momenten’ hebt en een tafelzetel hebt.
,
