Beoordeling informatie
Platform: Nintendo Switch
Versie: Pokémon zwaard
Tijd gespeeld: 24 uur
Als het gaat om charme, hebben Pokémon Sword en Shield het in schoppen. Of je’kook een curry voor je Pokémon rond een kampvuur of word opgewekt buiten Gyms door complete vreemden die je herkennen aan de “televisie”, deze spellen doen hun uiterste best om je op te warmen, verwelkomen je in hun wereld en zorgen ervoor dat je daar wilt blijven.
Sword and Shield introduceren spelers in de nieuwe Galar-regio. Geïnspireerd door het VK, is deze regio karaktervol en vol persoonlijkheid. Het heeft een samenhangende identiteit die de Britse popcultuur en spraak op een liefhebbende manier karikatureert, terwijl elke gemeente en stad er nog steeds in slaagt een geheel eigen uiterlijk te hebben, wat resulteert in een regio die’s een speelse mix van moderniteit en mythologie. We hadden een nigg gevoel toen we door de verdacht schone steden en groene glooiende heuvels dwaalden dat dit mogelijk is wat sommigen zichzelf ervan hebben overtuigd dat het pre-EU UK er ooit uitzag. Galar grenst idyllisch aan fantastisch.
De nieuwe Pokémon, afkomstig uit deze regio, trekken op een vergelijkbare succesvolle manier de Britse cultuur en folklore. Deze regionale varianten en volledig nieuwe creaties zijn enkele van de beste Pokémon-ontwerpen die we hebben’heb lang geleden gezien, niet alleen omdat ze’zijn zo creatief en sympathiek, maar omdat ze eigenlijk enkele opwindende nieuwe typecombinaties introduceren, waardoor een grotere capaciteit voor variatie en balans wordt toegevoegd bij het bouwen van je team.
Welkom bij Galar guv’nor
Het is moeilijk om niet verliefd te worden op de Galar-regio (Image credit: The Pokémon Company / Nintendo)
Game Freak was tamelijk dichtgeknepen als het ging om het onthullen van de nieuwe Pokémon die in Sword and Shield zouden voorkomen. Het was de juiste beslissing – dit was het eerste spel in een paar generaties dat we een echt gevoel van ontdekking voelden toen we ons vanaf het begin in het lange gras waagden, omdat we niet konden’t voorspelt precies wat we zouden gaan zien.
We zouden het niet erg vinden om over de Pokémon van de game te praten als we de verlaging van de Nationale Pokédex niet zouden vermelden. Een deel van de furore rond de snee van de National Dex van Sword and Shield is begrijpelijk. Voor degenen die toevlucht hebben’t gehoord, waar spelers ooit de enkele honderden Pokémon in een spel konden vangen’s Regional Pokédex en importeer vervolgens honderden anderen uit de serie om een Nationale Pokédex te voltooien. Dit is niet langer mogelijk.
Voor oude fans die zich inzetten om hun team van de vroegste games tot opeenvolgende generaties te brengen, is dit verontrustend. Dit is n’t een onredelijk gevoel – niemand van ons kan doen alsof we zijn toevluchtsoord’t had zelfs een emotionele band met een Pokémon zonder jaren van toewijding en aandacht aangesloten op hen.
Het is echter’Het is belangrijk om op te merken dat de meerderheid van de spelers de effecten hiervan waarschijnlijk niet zullen voelen, dus hoewel het verlies van de optie in de rangorde staat, ruïneert het absoluut niet – het spel zit nog steeds boordevol geweldige monsters om te vangen en misschien ontdekt u zelfs enkele nieuwe favorieten.
Er zijn genoeg nieuwe Pokémon te ontdekken (Image credit: Nintendo)
Hoewel Sword and Shield enkele van de mooiste steden heeft die we in de Pokémon-serie hebben gezien, schieten ze soms tekort qua diepte. De meeste steden zijn gebouwd rond hun Gym, wat begrijpelijk is omdat ze het middelpunt van de gemeenschap in Galar zijn. Maar het centraliseren van sportscholen tot op dit niveau geeft de rest van de stad soms het gevoel dat het ergens goed uitziet met weinig anders van belang te bieden – iets om te bewonderen maar niet te ver in te graven.
Er’s een bepaalde stad (en we hebben gewonnen’t bederven waar het is) die eigenlijk is de sportschool. Afgezien van het Pokémon-centrum en de gevechten in de sportschool, daar’is echt niets anders te zien of te doen wat voelt als een verspilling van een originele locatie die een onderscheidend en centraal karakter van de game met trots naar huis roept.
Niet elke stad in Galar is precies zo – er zijn een paar grote steden om het te compenseren met iets meer te zien en te doen – maar het’s symptomatisch voor een groter probleem in de spellen waarbij sommige gebieden je het gevoel geven dat je bent’opnieuw worden geleid door een uitzonderlijk mooie tunnel zonder veel consequenties of exploratie.
Het is een wild, wild gebied
Trek je beste wandelschoenen aan (Image credit: The Pokémon Company)
Daar staat het spel echter volledig tegenover’s uitgestrekt wildgebied dat in het midden van de kaart staat. Dit is de dichtstbijzijnde Pokémon die een open wereld van Breath of the Wild-stijl heeft bereikt, waar jij ook bent’kunnen verkennen met controle over de camera. Het voelt als een kijk op de real-life Pokémon Go-evenementen die over de hele wereld opduiken, waar jij ook bent’in staat zijn om rond te dwalen in een parkgebied dat is gewijd aan het vinden en vangen van Pokémon, het aangaan van invallen en het botsen met andere spelers.
Of je’opnieuw een doorgewinterde speler of relatief nieuw bij Pokémon, is de eerste aanblik van het Wildgebied met zijn veranderende weersomstandigheden en rondzwervende Pokémon opvallend. Er gaat niets boven de opwinding om over een brug te lopen en een Gyarados naast je door het water te zien glijden.
Het is opmerkelijk dat in de Wild Area Pokémon van alle niveaus te vinden zijn. Dit kan in gelijke mate indrukwekkend en frustrerend zijn, omdat, naast de gebruikelijke gehoorzaamheidskap, gymbadges nu het niveau bepalen van de Pokémon die je kunt vangen. Dus als je maar één gymbadge hebt en je tegen een niveau 30 Snorlax botst, kun je net zo goed je PokéBalls tegen een muur gooien.
“We ontmoeten elkaar weer” (Afbeelding tegoed: The Pokémon Company / Nintendo)
Hoe irritant dit ook is, het maakt de wereld dynamischer en helpt Gym-gevechten als een integraal onderdeel van je verbeteringsreis – krachtige Pokémon don’t bestaat in een vacuüm tot u’klaar zijn voor hen en gewoon omdat je kunt’t vang ze niet’dat betekent niet dat je het kunt’vecht ze niet voor training.
Met zijn diverse biomen en weercycli die adaptieve spawning mogelijk maken, evenals zijn online sociale aspecten, vormt de Wild Area een opwindende mijlpaal voor de serie. De eerste sensatie van het gebied is nooit zo sterk bij opeenvolgende bezoeken, deels omdat, hoewel het lange gras altijd dichtbevolkt is, je een tijdje kunt wandelen voordat je het indrukwekkende gezicht van een sterke Pokémon tegenkomt die in het rond stampt. En zelfs dan’is waarschijnlijk alleen. Maar de aantrekkingskracht ervan blijft bestaan.
The Wild Area is een belangrijke en positieve breuk met de traditie, die met succes het lineaire Pokémon-verhaal combineert met het toegenomen verlangen naar meer open werelden en we hopen dat het verder wordt gebouwd in toekomstige releases.
Dynamische gevoelens
Het valt niet te ontkennen dat Dynamaxing er extreem cool uit kan zien (Image credit: The Pokémon Company / Nintendo)
The Wild Area is ook de thuisbasis van Dynamax Raids, waar je met een team van drie andere spelers in een gloeiend hol kunt vechten en krachtige en massieve Dynamaxed Pokémon kunt vangen. Deze invallen kunnen met maximaal drie vrienden online worden gespeeld (of met drie AI ‘vrienden’ als jij’ben niet echt geïnteresseerd in online), en ze variëren in moeilijkheid en waarde. Het’is geen slecht idee om er in en uit te duiken voor de kans op een krachtige Pokémon. Meestal is het spektakel echter leuker dan de strijd zelf.
Dynamaxen als monteur doet dat over het algemeen niet’t slaat altijd de juiste noten. Het gedraagt zich als een samensmelting van Mega Evolution en Sun and Moon’s Z-bewegingen door je Pokémon te veranderen’s grootte en waardoor het krachtigere bewegingen kan gebruiken. Net als eerdere iteraties, heeft het beperkingen en kan het één keer per gevecht worden gebruikt voor drie bewegingen, zolang die gevechten plaatsvinden in de Wild Area of in een Gym. De eerste paar keer dat Dynamaxing wordt gebruikt, is leuk dankzij de nieuwigheid van de animatie en het zien van de gevechten op Godzilla versus King Kong-schaal, maar het begint te raspen.
Afgezien van hoe het eruit ziet, doet Dynamaxing het niet’t voegt eigenlijk veel toe aan gevechten en het feit dat Gym Leaders het zo voorspelbaar gebruiken, geeft het het gevoel dat het een hele klus is die je moet doorstaan voordat je je badge kunt verzamelen.
Sportscholen zijn indrukwekkend, zelfs als er geen enorme Pokémon uit de top steken (Image credit: The Pokémon Company / Nintendo)
Gym gevechten die worden uitgezonden vanuit grotachtige stadions is een grote verandering, omdat het eindelijk de opwinding en vurigheid brengt rond concurrerende Pokémon-gevechten die zo voelbaar waren in de anime voor de games. Er is geen’Het is echt niet nodig om de ruimte te vullen met enorme kolossale Pokémon om het nog spannender te maken.
Er’s nog minder nodig om het verder te compliceren door Gigantamaxing op te nemen. Deze extra monteur lijkt erg op Dynamaxing, maar is zeldzamer en alleen mogelijk voor bepaalde Pokémon, die hun grootte veranderen en vorm en geeft hen krachtigere bewegingen. Het voelt als een onnodige extra laag.
Omdat Dynamaxing zo nauw verbonden is met het spel’s verhaal het’Het is moeilijk om het volledig te verwerpen, maar er is een gevoel van stijl boven inhoud met deze monteur.
Over de gevechten in de sportschool gesproken, ongeacht onze gevoelens voor Dynamaxing, deze zijn erg leuk in Sword and Shield.
Een vroege en memorabele Gym-uitdaging betreft het hoeden van Wooloo (Image credit: The Pokémon Company / Nintendo)
Voortbouwend op de Trials van Sun and Moon, combineren de Gym Challenges in Sword and Shield mini-game-elementen met gevechten voordat ze het opnemen tegen de Gym Leader. Niet alle uitdagingen worden gelijk gemaakt, maar er zijn enkele opvallende resultaten die de monotonie van voortdurende Pokémon-gevechten en smack van minder trainers goed doorbreken.
Pokémon Sword en Shield bieden eigenlijk veel lichte aanrakingen zoals deze – zowel nieuw als uitgebreid met eerdere releases – die een groter gevoel van plezier aan de game toevoegen.
We gaan door veranderingen
Ze zeggen dat de ogen het venster naar de ziel zijn (Image credit: The Pokémon Company / Nintendo)
Een kleine indicatie van de serie’ pogingen om vooruit te gaan en groter te worden is het spel’s tekenaanpassingsopties. Hoewel de aanpassing niet de meest uitgebreide ter wereld is, biedt het voor de belangrijkste Pokémon-spellen veel meer mogelijkheden.
Omdat elke boetiek zijn eigen kledingstijlen droeg, brachten we een behoorlijk bedrag aan in-game geld en tijd door met het doorzoeken van het assortiment haar, make-up en kledingopties en het veranderen ervan. Dit is het Pokémon-spel met het beste haar en voor sommige spelers zal dat een meer rinkelende goedkeuring zijn dan iets anders.
Aanpassing is slechts één optionele verbetering waarvan u kunt profiteren in Sword en Shield. Anderen omvatten de mogelijkheid om je team te wisselen van dozen op de weg, in plaats van een Pokémon-centrum te bezoeken om de computer te gebruiken; automatisch opslaan (ook al hebben we altijd twee keer handmatig opgeslagen voordat we het afsluiten); en gestroomlijnde snelle reizen, waar u de kaart kunt openen en ergens kunt selecteren waar u eerder bent geweest, zonder vervelende animaties of interacties die het proces verder slepen.
Je kunt nog steeds vasthouden aan de traditionele methoden en deze veranderingen negeren, maar voor de meesten is de aantrekkingskracht eenvoudig te groot.
Andere verbeteringen zijn er nog’t optioneel en het hangt van de voorkeur van de speler af of dit een goede of een slechte zaak is. De meest opvallende is dat XP Share – waarmee je je XP die je in de strijd hebt verdiend gelijkmatiger over je team kunt verspreiden en ze samen op niveau kunt brengen. Dit is nu altijd op waar ervoor’is een optie geweest.
Voor degenen die nog nooit van hun team in de strijd hebben gefietst om de niveaus in evenwicht te houden en te voorkomen dat het Pokémon-teamequivalent van beendag wordt gemist, is dit waarschijnlijk geen probleem. Maar voor degenen die van de uitdaging houden, kan het verwijderen van keuze de verkeerde weg inslaan. De Pokémon winnen de strijd doet krijg altijd meer XP, zelfs met het deel systeem, dus om dingen op een gelijkmatig niveau te houden’Het is nog steeds de moeite waard om je hele team in de maling te nemen sommige punt, maar het’is niet helemaal essentieel. Gezien XP Share eerder optioneel was, lijkt het gewoon nieuwsgierig en enigszins onnodig om het nu te veranderen.
Probeer de bekendheid niet naar je hoofd te laten gaan (Image credit: The Pokémon Company / Nintendo)
Er zijn echter kleine veranderingen die waarschijnlijk minder omstreden zijn. Bijvoorbeeld nu wanneer u het menu daar opent’is een handige kleine pop-up die je vertelt waar je heen moet. U kunt dit natuurlijk negeren, maar wanneer u’opnieuw worden opgeslokt door je echte leven en kan’om Pokémon een tijdje te spelen, it’leuk om te weten dat je in de troost van je virtuele wereld kunt vallen en snel verder kunt gaan waar je was gebleven.
Even aantrekkelijk en noodzakelijk als veel van deze verbeteringen, echter, als het gaat om grafische afbeeldingen Sword en Shield don’het voelt alsof ze zo ver zijn gevorderd als wij’graag, althans ten opzichte van andere grote Switch-releases.
Ik heb meer tijd met Sword doorgebracht’het is duidelijk dat het de Pokémon-serie op zijn best toont, maar in vergelijking met andere Nintendo Switch-titels zoals de bar-setting Breath of the Wild is het niet helemaal goed.
Er waren momenten waarop Sun en Moon het gevoel hadden dat ze zich inspanden tegen de grenzen van het 3DS-systeem, wat ons enthousiast maakte over wat er op Switch zou komen. En terwijl laat’s Go is zeker van daaruit opgegaan, Sword en Shield don’het voelt echt alsof ze’ben veel verder gegaan. De tekenafstand is niet altijd geweldig en in gebieden met zware stukken zoals de grootste steden en het Wildgebied kan de framesnelheid dalen.
Cut-scenes zien er goed uit, maar niet geweldig en een beetje meer variatie in uitdrukkingen zou welkom zijn op personages. Het’Het is nogal vreemd om een personage leed in een tekstvak te zien uitdrukken terwijl hun gezicht niets anders dan een goedaardige glimlach en een vragend voorhoofd toont. In deze geest zou een stemacteur dat niet doen’t gaat ook in de toekomst mis. Zelfs als het alleen aan het spel is toegevoegd’s tussenfilmpjes, dit kan de sfeer echt verhogen, vooral in sportscholen waar de momenten voor een wedstrijd vreemd anticlimactisch aanvoelen terwijl de enorme menigte juicht rond twee dempentrainers.
Vonnis
Het is geen Z-Move-dans, maar Dynamaxing heeft zijn eigen geanimeerde ritueel (Image credit: The Pokémon Company / Nintendo)
Pokémon is een enorm populaire serie met een gepassioneerde fanbase dus wat het ook is’dat doet het de afgelopen twee decennia duidelijk. Maar het oude gezegde “als het’s niet brak don’t repareer het niet’t laat veel ruimte voor innovatie of creativiteit.
Games zijn een inherent creatief medium, zowel voor het maken als voor het spelen ervan, dus op een bepaald moment hetzelfde doen alleen omdat het werkt en de voorspelbaarheid plezierig is, is een slechte dienst voor beide partijen. Het’Het is niet eenvoudig om nieuwe wegen in te slaan om nieuwe spelers te verwelkomen wanneer jij’opnieuw een nauwgezette en fel bewaakte tuin van nostalgie moeten onderhouden, maar Pokémon leert duidelijk een evenwicht te vinden.
Hoezeer we ons ook vastklampen aan voorbijgegane releases, het’is verfrissend om te zien dat Game Freak voortbouwt op enkele van de belangrijkste wijzigingen die het in Sun and Moon met Sword and Shield heeft aangebracht.
Dat gezegd hebbende, het risico is niet’t heeft altijd vruchten afgeworpen en niet alles landt. Sommige wijzigingen en toevoegingen zouden beter zijn geweest als ze niet waren aangebracht en in sommige gebieden doet de game dat gewoon niet’het voelt zo vol of zo gepolijst als het zou kunnen zijn.
Maar het’Het is ook belangrijk om op te merken dat de vele kleinere veranderingen die bedoeld zijn om het spelen van de game leuker en vloeiender te maken, absoluut succesvol en waard zijn geweest. En dan hebben we het nog niet eens over de uitstekende nieuwe Pokémon-ontwerpen en de Wild Area, een spannende toevoeging die veelbelovend is.
Over het algemeen zijn Pokémon Sword en Shield solide en memorabele releases voor de serie’ eerste hoofdlijn Switch release. Ze’ben niet onberispelijk maar zij’opnieuw enorm leuk voor spelers van oud en nieuw, het leggen van een solide basis om op te bouwen als het gaat om toekomstige generaties.
- Kun je niet kiezen tussen Sword en Shield? Laat ons u helpen met een handleiding voor de versieverschillen
